Ono što međutim jeste činjenica, to je da ovaj kanal mnogi nisu videli. Ostao je skriven i obrastao raznim rastinjem, a njegove tajne poznaju uglavnom ribolovci i avanturisti.
Galovica je važan deo beogradskog sistema vodotokova jer prikuplja sav višak vode iz Srema, posredstvom velike kanalske mreže. Zbog tog značaja ovog kanala za vodosistem leve obale Save, ofmirano je i preduzeće koje se bavi njegovim održavanjem.
Kanalizaciona mreža u Sremu postoji više od veka, a Galovica se svojevremeno ulivala u Savu u zoni prvih novobeogradskih blokova. Pre izgradnje novobeogradskih blokova između Galovice i Save nalazile su se samo njive, a postojali su i kanali Dudovski i Petrac, a delovi ovog drugog i danas postoje.
Galovica je tekla približno kao današnja Ulica Jurija Gagarina, malo ukoso u odnosu na nju, postojala je ćuprija, približno mestu današnje raskrisnice Jurija Gagarina i Gandijeve.
Nakon izgradnje Bloka 45 sedamdesetih godina nestala je originalna Galovica, zapravo je preusmerena pa se sada u Savu uliva više nizvodno između Bloka 45 i Ostružničkog mosta.
Kanal Galovica dug je 50 kilometara,a širok desetak metara i oko njega putevi nisu uređeni baš dužinom čitavog toka oko Novog Beograda, što mu i da je auru autentične prirode. Kroz gusto granje šipražja provlače se ribolovci jer u njoj, uprkos blizini velikih naselja i zgrada postoje riblje vrste kao što su : štuka, bela riba, kederi, babuške, smuđ i druge. Galovica i njena okolina takođe je bitna za veliki broj ptica koje su popisane na ovom području.
Centrald za uređenje vodotokova u jugoistočnom Sremu bio je Zemun. Tu se nalazila Zadruga, a mreža kanala širila se i gradila do 1952. godine. Tada je konačno završena, verovalo se obuhvatanje plodne ravnice sistemom za regulaciju voda.
Nakon pola veka formirano je kompletan sistem sremskih kanal čime je zaokruženo melioraciono područje Zemunske vodne zajednice. Preduzeće zaduženo za održavanje ove mreže zove se Vodoprivredno privredno društvo Galovica.
Tekst delimično preuzet sa sajta kaldrma.rs
