Pozorište u Bloku 45

Ne biva svaki dan, kako su to učinili meštani Mesne zajednice „Sava” odnosno Bloka 45 da sopstvenim snagama otvore pozorište u svom naselju. Pozorište je otvoreno u martu 1981. godine, bilo je jedino na Novom Beogradu, a nalazilo se u  prostorijama mesne zajednice.  Otvorili su ga građani bez pomoći opštine i grada. Predstave je pratilo duplo više gledalaca nego što je predviđeno, a otvaranju pozorišta kumovali su  Toma Kuruzović, Đorđe Nenadović, Momčilo Životić i Duško Mihailović.

 

Tokom 1981. godine u pojedinim mesnim zajednicama Beograda za kulturu se godišnje odvajalo 0,06 dinara po stanovniku. Pribeleženo je tada i pitanje ljudi iz mesnih zajednicama, šta se sa tim zanemarljivim sredstvima treba uraditi. Ljudi su se bunili jer je kultura „zaobišla” 3.000 mesnih zajednica u Srbiji. 

U Bloku 45, marta meseca 1981. godine otvoreno je pozorište  „Sunce”, jedino na Novom Beogradu u kojoj su se prikazivala isključivo dramska ostvarenja. Osnivanje teatra nije pomogao Grad Beograd niti gradska opština Novi Beograd, već građani Bloka 45, na predlog Toma Kuruzovića, Đorđa Nenadovića, Momčila Životića i Duška Mihailovića. Nije podignuta nikakva nova zgrada za potrebe pozorišta, već je ono delovalo u sklopu prostorije mesne zajednice u Bloku 45. Dvorana predviđena za sastanke samodorinosom građana adaptirana je u pozorište. Blok 45 dobio je tako teatar sa gotovo 300 sedišta. Budući da je ulaz bio slobodan, a pozorište u pravom smislu njihovo, građani su odlučili da „zaobiđu” ustaljena pravila ponašanja. Predstave je obično pratilo duplo više gledalaca nego što je predviđeno, a deci je bilo dozvoljeno sedenje na sceni. 

Mimo uobičajenih pravila u pozorištu, sizova, komisija, javnih diskusija i ostalih procedura, rođen je novi teatar u Bloku 45. Sve je bilo besplatno, od glumačkih i rediteljskih nastupa do ulaznica. Teatar „Sunce” otvorio je svoja vrata, pa su mu dolazili i doajeni jugoslovenske i srpske pozorišne scene, penzionisani umetnici Milutin Jasnić, Ognjenka Het, Ilija Petković i drugi. Mislili su da više nikada neće zaigrati u pozorištu, ali otvaranjem ovog ukazala im se prilika da to učine. 

Nije poznato do kada je pozorište radilo. 

Iz novina Borba, 6. april 1981. 

Leto u bloku kroz fotografije (2024)

 Leta u Bloku 45 (2024) kroz fotografije 

Humanitarno memorijalni turnir Jovan Milosavljević

Novobeogradsko leto 2024.

Nes & Hope 

Kadar sa turnira za Jovana Milosavljevića

Samački hotel za radnike u Bloku 45

U Bloku 45 na Novom Beogradu, 28. septembra 1974. godine otvoren je Samački hotel za radnike građevinskog preduzeća „Ratko Mitrović”.

Otvoren je svečano 28. septembra, a novine Borba izvestile su o tome dan kasnije. Objekat je činilo oko 810 ležaja u dvokrevetnim i četvorokrevetnim sobamama, po opremi i komforu ovi objekti odgovarali su hotelima „B” kategorije. 

Ekonomska cena stanovanja u hotelu bila je 500 dinara mesečno. Od te sume radnici su plaćali 40 odnosno 250 dinara po ležaju u dvokrevetnim i trokrevetnim sobama, a 200 dinara u četvorokrevetnim. Razliku do pune cene snosile su njihove osnovne organizacije. 

Slobodno vreme stanari hotela su provodili u društvenim prostorijama, biblioteci sa čitaonicom, šah-sali, sobi za prijem. Hotel je imao i zajedničku ambulantu sa lekarom opšte prakse i zubarom. Postojalo je i nekoliko soba koja su bile rezervisane za bolesne radnike. 

Nakon toga, počela je izgradnja i restorana društvene ishrane sa 450 mesta i nove centralne kuhinje koja je pripremala 4.500 odbroka. Ispred hotela podignut je i rekreativni centar sa terenima za mali fudbal.

Hotel je kasnije adaptiran u stambene jedinice.