Zvali su ga „Naselje sunca”. U goste su mu dolazili Tito,
Jovanka, predstavnici nesvrstanih... Iznikao je iz močvare, a postao je dom
generacijama Novobeograđana – Blok 45.
Doseljavanje u Blok 45 je krenulo 1972. i 1973. E to su i godine našeg divnog, srećnog i idiličnog detinjstva... Živeli smo u sredini koja je imala dva obdaništa, dom zdravlja, osnovnu školu s bazenom i tri terena. To je bio urbani deo, a samo preko Ulice dr Ivana Ribara ulazili smo u neki drugi svet – vojvođanska polja, kanal Galovicu gde smo pecali. Imali smo mogućnost da se igramo i u gradu i u selu. Živeli smo pravim zajedničkim životom. Naši roditelji su sami čistili prostor oko zgrada, sami sadili drveće, terene kada padne sneg... Mislim da je ta klica zajedništva živa i danas – kaže Karlo Boras.
Blok 45 građen je od 1968. do 1972. godine, a
prostire se na oko 62 hektara. Blok 45 nalazi se na području koje je neposredno
pre izgradnje isušeno i nasuto. Na prostoru Savskog keja i nasipa nalazila se
gusta šuma, a obe lokacije bile su dom za močvarne ptice i divlje životinje.
Novi Beograd je prve žitelje počeo da prima 1972, 1973. i 1974. godine prošlog veka. Ukupno je u ovom delu grada projektovano i sagrađeno 45 solitera, 23 četvorospratnica i dvospratnica, s osnovnom školom, dva vrtića i drugim objektima. Glavne arhitekte bili su Mihailo Čanak, čiji su rad osmospratnice, Rista Šekerinski, čija ideja su bile četvorospratnice i dvospratnice, i Grgur Popović, koji je bio zadužen za solitere.
Detinjstvo između sela i grada
„Doseljavanje u Blok 45 je krenulo 1973. i 1974. E to su i
godine našeg divnog, srećnog i idiličnog detinjstva”, – kaže Karlo Boras.
„Živeli smo u sredini koja je imala dva obdaništa, dom
zdravlja, osnovnu školu s bazenom i tri terena. To je bio urbani deo, a samo
preko Ulice dr Ivana Ribara ulazili smo u neki drugi svet – vojvođanska polja,
kanal Galovicu gde smo pecali. Imali smo mogućnost da se igramo i u gradu i u
selu. Živeli smo pravim zajedničkim životom. Naši roditelji su sami čistili
prostor oko zgrada, sami sadili drveće, terene kada padne sneg... Mislim da je
ta klica zajedništva živa i danas”.
